کد مطلب:41801 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151
اگر خوف آن نبود كه گروهی از امت من، مطلبی را كه مسیحیان درباره حضرت مسیح گفته اند، درباره تو نیز بگویند، در حق تو مخنی می گفتم كه از جایی عبور نمی كردی، مگر اینكه خاك زیر پای تو را برای تبرك ب می گرفتند و از باقیمانده آب وضو و طهارت استشفا می نمودند. اما برای تو همین افتخار بس، كه تو از منی و من از توام تو میراث بَر من هستی و من نیز از تو، ارث می برم. مقام و منزلت تو نزد من همچون هارون نسبت به موسی است، جز اینكه رشته نیوت پس از من بریده است. تو آن كسی هستی كه دیون مرا ادا خواهی كرد و بر سنت و شیوه من (با منافقان) به پیكارپردازی و در روز واپسین از همگان به من نزدیكتر خواهی بود. قال علی (ع): قال لی رسول الله (ص) یوم فتحت خیبر: لو لا ان تقول فیك طوائف من امتی ما قالت النصاری فی عیسی بن مریم، لقلت الیوم فیك مقالا لاتمر علی ملا من [صفحه 392] المسلمین لا اخذوا من تراب رجلیك و فضل طهورك یستشفون به و لكن حسبك ان تكون منی و انا منك ترثنی و ارثك و انت منی بمنزله هارون و موسی الا انه لانبی بعدی....[1] . [صفحه 393]
روزی كه قلعه خیبر را فتح كردم و دروازه آن را گشودم، رسول خدا (ص) به من فرمود:
صفحه 392، 393.
به روایت شیخ مفید، گفتار فوق از پیامبر خدا(ص) در غزوه ذات الرمل (یا ذات السلاسل) كه نام دیگر این غزوه است) شنیده شده است. (اعلام الوری، ج 1، ص 186).